Afbakening

De voorliggende cultuurhistorische verkenning (CHV) belicht de stedenbouw en bouwkunst in de gemeente Soest en richt zich primair op de kernen Soest en Soesterberg (‘rode contour’ / bebouwde kom). De rafelranden van de beide kernen worden hierbij meegenomen, maar het buitengebied blijft buiten beschouwing. Dit geldt ook voor de hier gelegen defensieterreinen en het villadorp Soestduinen. 

Een uitzondering vormt de Amersfoortseweg waaraan Soesterberg is ontstaan. Omdat de Amersfoortseweg onlosmakelijk verbonden is met de ruimtelijke structuur van Soesterberg komen de bijzondere stedenbouwkundige ontstaansgeschiedenis van de kaarsrechte weg en de invulling van de ‘vakken’ erlangs uitgebreid aan de orde. Omwille van de eenduidigheid en helderheid hanteert dit rapport voor het oorspronkelijke, rechte tracé van de weg de zeventiende-eeuwse naam Amersfoortseweg of de eveneens in de zeventiende eeuw gegeven bijnaam ‘Wegh der Weegen’. 

Vanaf 1917 geldt op het grondgebied van de gemeente Soest voor de weg, inclusief de in 1972 gerealiseerde omlegging, de officiële naam Amersfoortsestraat. In het dorp Soesterberg zijn delen van het oorspronkelijke tracé hernoemd als Rademakerstraat (1924) en Banningstraat (1973). Het Amersfoortse deel van de Wegh der Weegen heet tegenwoordig Utrechtseweg. Zeist en De Bilt hanteren nog altijd de oorspronkelijke naam Amersfoortseweg.