Toespraken Koninklijke Onderscheidingen 2024

Toespraken ter gelegenheid van de uitreiking van Koninklijke Onderscheidingen bij de Algemene Gelegenheid van 2024 (vrijdag 26 april 2024, in de Raadzaal van het gemeentehuis van Soest, aanvang 10.00 uur), uitgesproken door burgemeester Rob Metz.

Dames en heren, hartelijk welkom bij deze feestelijke bijeenkomst in de aanloop naar Koningsdag 2024. U bent vandaag uitgenodigd om aanwezig te zijn bij de Lintjesregen, de traditionele uitreiking van verschillende Koninklijke Onderscheidingen. Voor een aantal van u is dit een grote verrassing. U bent hier nietsvermoedend naartoe gelokt! Voor veel anderen komt vandaag een eind aan een vaak spannende periode van stiekeme telefoontjes en leugentjes om bestwil. En dat allemaal voor het goede doel: een bijzondere verrassing voor een aantal bijzondere mensen. 

Vandaag ga ik vier mensen die zich op bijzondere wijze voor onze samenleving hebben ingezet, in het zonnetje te zetten. Ik ga dat doen in willekeurige volgorde. Ongeveer halverwege lassen wij een kort muzikaal intermezzo in, met een optreden van zangeres Judith Nijland. Dan wil ik nu overgaan tot de uitreiking van de Koninklijke Onderscheidingen. 

Ik had vandaag als eerste de heer Wim Bosma naar voren willen roepen. Maar helaas is mijnheer Bosma verhinderd. Hij is op vakantie in Spanje. We hebben dit op eigentijdse wijze opgelost, en een Teams Meeting geïnitieerd. Zo hebben we niet alleen contact met de heer Bosma, maar kunnen familie en vrienden deze bijeenkomst live streamen. Mijnheer Bosma, hoort en ziet u mij? 

Mijnheer Bosma, u staat bekend als een bevlogen mens met een groot hart, waarin een ruime ereplaats is ingericht voor het Apostolisch Genootschap. Sinds 1972 heeft u in verschillende rollen onbezoldigd bijgedragen aan inspiratie en nabijheid voor de gemeenteleden. U deed dat op een persoonlijke, krachtige en inspirerende manier, zo is mij verteld.

De geloofsgemeenschappen in en rondom achtereenvolgens Zaandam, Breda, Hilversum en Soest konden meer dan vijftig jaar lang een ontelbaar en onvoorstelbaar aantal uren op u rekenen al geestelijk verzorger. U gaf leiding aan de geloofsgemeenschap, verzorgde diensten en begeleidde uitvaarten. U was er voor inspiratie, voor bijstand, voor troost, en dat 24/7. U maakte tijd voor persoonlijke bezoekjes of een wandeling met een medemens die dat nodig had. Daarnaast was u betrokken bij vele organisatorische activiteiten.
Geestelijke verzorging binnen het Apostolisch Genootschap vindt op lokaal niveau plaats, zo is mij verteld. In de loop der jaren heeft geestelijke verzorging verschillende namen gehad. Mededienenden waren de mensen die thuis bij broeders en zusters op bezoek gingen, families bijstonden en met jonge mensen in contact bleven. Priesters waren degenen die daarnaast ook de erediensten vormgaven. De voorganger heeft hierbij binnen de gemeenschap de eindverantwoordelijkheid en bewaakt de zorgvuldigheid ervan. U hebt aan al deze rollen invulling gegeven.

1972-1975: Geestelijk verzorger/mededienende Zaandam 

Van 1972 tot 1975 was u geestelijk verzorger en mededienende van het Apostolisch Genootschap in Zaandam. Daar zette u zich in om broeders, zusters en jeugd naar vermogen nabij te zijn in alle levensfasen en levensomstandigheden. Nabijheid, door persoonlijke aandacht en gesprekken, is een belangrijke verantwoordelijkheid van de geestelijk verzorger. Het was een rol die u op het lijf geschreven is, en waarin u zeer werd gewaardeerd, mijnheer Bosma.

1976-1982: Geestelijk verzorger/priester Breda

In 1976 verhuisde u met uw gezin naar Breda en daar werd het vrijwilligerswerk nog intensiever voortgezet. Op deze locatie vervulde u al snel de functie van priester en gaf u vorm aan de erediensten op zondagmorgen, en in het begin op woensdagavond. 
1982-1997: Geestelijk verzorger/priester Hilversum
Toen u in 1982 met uw gezin verhuisde naar Hilversum werd u ook daar direct als priester gevraagd. Hilversum was een grote geloofsgemeenschap en dit vroeg veel tijd en inzet.

1997-2011: Voorganger geloofsgemeenschap Soest

En nog toen u in Hilversum woonde, werd u benaderd om voorganger te worden in de geloofsgemeenschap Soest, die toen ongeveer driehonderd leden telde. Er speelden hier ingewikkelde kwesties, Ik heb mij laten vertellen dat u zich met hart en ziel hebt ingezet om de gemeenschap te inspireren en de eenheid in Soest te herstellen, mijnheer Bosma. Alleen al de eerste jaren heeft u daartoe honderden gesprekken gevoerd

Daarnaast gaf u leiding aan de kring van geestelijke verzorgers, en u verzorgde elke zondag een eredienst. U was mensen nabij in verdrietige omstandigheden, zoals toen een zuster uit de gemeenschap om het leven werd gebracht, moeder van een jong kind. Als mensen uit elkaar gingen was u nabij. Maar gelukkig ook als er huwelijken gesloten werden of baby’s geboren. Bij alle kruispunten van het leven, bij nacht en ontij, weekend of avonden. 

Dat deed u niet alleen in Soest, maar ook in het district Harderwijk, met gemeenschappen in Zwolle, Emmeloord, Apeldoorn, Baarn, Nijkerkerveen, Amersfoort en Harderwijk. Ook zocht u de samenwerking met Baarn en Amersfoort ter verrijking van de gemeenschap Soest. 

Dat u in die tijd nog volop aan het werk was bij ABN-AMRO, heeft u er nooit van weerhouden u met hart en ziel in te zetten voor het genootschap. Als u de deur achter u dichttrok bij de bank, toog u eerst naar een vergadering van het Apostolisch Genootschap, en dan pas naar huis, om dan om tien uur ’s avonds met uw vrouw aan tafel te gaan. 
Als het nodig was belde u vanaf een buitenlandse zakenreis voor een bemoedigend gesprek, of u reed rechtstreeks vanaf het vliegveld naar een broeder of zuster in nood, is mij verteld. En dat is menigmaal gebeurd. Zoveel betrokkenheid maakt mensen stil, mijnheer Bosma.

2011-heden: geestelijk verzorger Soest

In 2011 werd er opvolging gevonden voor de taak van voorganger In de gemeenschap Soest. U bleef aan Soest verbonden als geestelijk verzorger, maar de eindverantwoordelijkheid kwam te vervallen. Dat gaf ruimte, en in die ruimte ontwikkelde u andere activiteiten. 
Aandachtsbezoeken, wandelen met mensen in psychische nood, het kerkgebouw schoonmaken, gespreksleider zijn van een jeugdkring, om een paar voorbeelden te noemen.

Sinds 2022 werken de geloofsgemeenschappen Amersfoort en Soest samen in de gemeenschap Eemland. Met grote aandacht trok u door het district om diensten te verzorgen en u was een graag geziene spreker.

2011-heden: voorzitter stichting ZilverSchild

Na uw pensionering in 2010 werd u voorzitter van Stichting ABN AMRO-ZilverSchild. De stichting biedt postactieven sinds de wijziging van het zorgstelsel in 2006 een collectieve zorgverzekering bij Zilveren Kruis Achmea. Deze verzekering is maximaal toegesneden op de situatie van ouderen, waarbij het accent ligt op preventie, zelfredzaamheid en innovatieve zorg.

Uw inbreng als medebestuurslid wordt ervaren als onuitwisbaar, mijnheer Bosma. Met name uw relativerende en constructieve adviezen en niet te vergeten uw terrierkarakter waar het gaat om zorgrechten voor kwetsbare verzekerden, hebben indruk gemaakt. 

2012-2022: lid van Mannenkoor Apollo

Van 2012 tot 2022 liet u in Soest ook op ander terrein van u horen. Letterlijk: u werd lid van het mannenkoor Apollo. Muziek zorgt binnen het Apostolisch Genootschap voor plezier en sociale verbinding, maar draagt ook bij aan sfeer, inspiratie en verdieping tijdens de erediensten. Het koor was voor u dan ook geen vrijblijvende hobby, hoewel ik me heb laten vertellen dat u echt van zingen houdt, mijnheer Bosma, maar weer iets wat bijdroeg aan de gemeenschapszin. 

Mijnheer Bosma, vele honderden diensten, tienduizenden kilometers met de auto, tientallen uitvaarten, een ontelbaar aantal gesprekken: het zijn indrukwekkende getallen die uw inzet voor het Apostolisch Genootschap duiden. Maar nog indrukwekkender is de enorme hoeveelheid inspiratie, troost en bemoediging die u als geestelijk verzorger door uw persoonlijke, aandachtige manier van werken in de afgelopen vijftig jaar met uw nabijheid heeft geschonken.

Mijnheer Bosma, u wordt omschreven als een man met een groot hart voor zijn medemens. Als een topvent, die zijn hele leven in dienst heeft gesteld van integer, menselijk en sociaal-maatschappelijk zijn. Als iemand die de wereld mooier maakt. 

Na vijftig jaar heeft u vrijstelling van uw taken gevraagd, en aan dit verzoek is tijdens een bijzondere eredienst gehoor gegeven. Mijnheer Bosma, vrijwilligers zoals u zijn van essentieel belang voor onze samenleving. Ik heb daarvoor veel respect. 

Het is mij daarom dan ook een eer en een genoegen u te kunnen berichten dat Zijne Majesteit de Koning heeft ingestemd met de voordracht u te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Graag reik ik namens de Koning de bijbehorende versierselen uit.

Van harte gefeliciteerd!

Dan wil ik nu mijnheer Joop van den Hoek uitnodigen om naar voren te komen.

Mijnheer Van den Hoek, u wordt omschreven als een vrijwilliger die altijd voor een ander klaarstaat. Is ergens een probleem, dan lost u het op. Dat doet u letterlijk, door de handen uit de mouwen te steken, maar ook door uw kennis van administratieve en fiscale zaken in te zetten. Zo wist u bijvoorbeeld Tennisvereniging Soest-Zuid uit de rode cijfers te krijgen, en de Soester Vogelvrienden een gezonde financiële toekomst te geven. Maar u hebt zich ook ingespannen om de financiële toekomst voor uw zus en zwager zeker te stellen na een ernstig bedrijfsongeval. Ook uw schoonfamilie is u meer dan dankbaar, omdat u in 1977, na het overlijden van uw schoonouders, samen met uw vrouw de zorg voor het gezin op u hebt genomen.

1977: Begeleiding en ondersteuning schoonfamilie 

Mijnheer Van den Hoek, toen in 1977 uw schoonvader onverwachts op 55-jarige leeftijd overleed, bleef uw schoonmoeder, zelf al jarenlang ziek, achter met twee minderjarige kinderen in huis en een oudere zoon die vanuit huis studeerde. 

Hoewel uw echtgenote, hun oudste dochter, een aantal dagen per week het huishouden verzorgde, verslechterde de situatie van moeder met de dag. Samen met uw vrouw hebt u toen de volledige zorg voor het gezin op u genomen door bij hen in te trekken en uw schoonzusje en zwagers te adopteren. Een week nadat deze bijzondere en emotionele constructie rondkwam, sloot moeder haar ogen, gerustgesteld dat de kinderen thuis konden blijven wonen en door u en uw echtgenote zouden worden grootgebracht.

U bent het gezin altijd op alle fronten blijven bijstaan, en daarvoor zijn ze u enorm dankbaar, mijnheer Van den Hoek. Zo was u er ook voor hen toen in 2019 de echtgenote van uw jongste zwager overleed aan de gevolgen van ALS. U nam de administratieve en fiscale zaken op u, evenals de begeleiding van de twee kinderen. U bent nog altijd hun onmisbare adviseur op tal van gebieden. 

1982: Ondersteunen zus na ongeval zwager

Mijnheer Van den Hoek, in 1982 werd uw familie opnieuw door rampspoed getroffen toen uw zwager, de man van uw zus, een zeer ernstig bedrijfsongeval kreeg. Hij had een zwaar hersenletsel en de vooruitzichten waren slecht. 

Na onderzoek van de arbeidsinspectie werd de werkgever schuldig bevonden aan nalatigheid, maar kreeg slechts een boete van dertig gulden opgelegd. U hebt vervolgens actie ondernomen om vergoeding voor gederfde inkomsten en smartengeld te krijgen. Dit proces duurde bijna drie jaar, maar mét resultaat. Het gezin van uw zus kreeg de gederfde inkomsten tot aan de pensioengerechtigde leeftijd toegekend én er is een fors bedrag aan smartengeld uitgekeerd. Ook wordt het bijzonder op prijs gesteld dat u uw zus en nichtje nog altijd helpt met hun administratieve - en financiële zaken.

1988-heden: voorzitter en commissielid Soester Vogelvrienden

Mijnheer Van den Hoek, van 1988 tot 2001 was u voorzitter van de Soester Vogelvrienden, de SVV. Daar heeft u zich onder meer sterk gemaakt voor een gepaste nieuwe locatie voor de vereniging. Dat resulteerde in een verhuizing van de Parellelweg naar het Desmond Tutucentrum.  Bij uw vertrek als voorzitter, waarbij u werd benoemd tot lid van verdienste, liet u een financieel sterke organisatie achter, waar de SVV nog altijd de vruchten van plukt. 

U bent nog altijd nauw bij de SVV betrokken. Al meer dan 35 jaar houdt u zich als vast commissielid bezig met de organisatie van de jaarlijkse tentoonstelling. Daarnaast bent u ruim veertig jaar internationaal keurmeester van kleur- en postuurkanaries geweest bij de Nederlandse Bond van Vogelliefhebbers. 
Daarvoor verzorgde u jaarlijks tussen de tien en de vijftien keuringen bij verenigingen in binnen- en buitenland. Destijds was u met achttien jaar de jongste keurmeester aller tijden, heb ik mij laten vertellen... U liet u zelf trouwens ook niet onbetuigd: u bent een aantal keren wereldkampioen met uw kanaries geweest. 

Los van uw verdiensten wordt u vooral beschouwd als een bijzonder prettig mens, mijnheer Van den Hoek. Het wordt zeer gewaardeerd dat men nog altijd op u terug kan vallen.

2001-2018: Voorzitter en bestuurslid tennisvereniging Soest-Zuid 

In 2001 kwam u aan het roer te staan van Tennisvereniging Soest-Zuid. Het bestuur was opgestapt en u werd gevraagd op zoek te gaan naar een compleet nieuwe bezetting. Dat lukte, en u was ook bereid zelf de voorzittershamer op te pakken. In de eerste jaren van uw voorzitterschap hebt u er mede voor gezorgd dat er niet alleen rust in de vereniging kwam, maar ook dat de vereniging van verlieslatend weer financieel gezond werd.

U wordt de verbinder genoemd, mijnheer Van de Hoek, van de leden, de commissieleden, de overige vrijwilligers, de pachter, de tennistrainers, de gemeente, de Sportfederatie, de organisatie van de Soester Tenniskampioenschappen en de omwonenden. Dit heeft voor een bijzonder fijne sfeer op de vereniging gezorgd, waar nog steeds op doorgebouwd kan worden. Uw tomeloze inzet werd in 2010, toen u de voorzittershamer neerlegde, door de club beloond met het erelidmaatschap. 

Na uw voorzitterschap bent u tot 2018 aangebleven als bestuurslid voor Algemene Zaken en Sponsoring. Hier hield u zich bezig met de doorontwikkeling en het onderhoud van het park. Daarnaast zorgde u voor de broodnodige sponsorinkomsten en onderhield u de contacten met de sponsoren.

In deze periode kreeg de hal een nieuwe vloer, zuinigere verwarming en duurzame Ledverlichting. Ook buiten werd Ledverlichting geïnstalleerd, en de waterafvoer verduurzaamd. U was betrokken bij de renovatieplannen van de banen en de terrassen, waardoor de club denkt weer vele jaren vooruit te kunnen op misschien wel de beste gravelbanen in de provincie Utrecht.

Als bestuurslid was u ook lid van het bestuur van de stichting, die de eigenaar is van de opstallen. U stak graag zelf de handen uit de mouwen. Geen klus op het park was u te gek. Dat kwam u overigens duur te staan, toen u bij het repareren van een klok van de ladder viel en beide polsen brak. Wat u er vervolgens niet van weerhield om de draad weer op te pakken zo snel als dat kon.
De vereniging is u nog altijd dankbaar voor uw enorme inzet, mijnheer Van den Hoek. Dat mag ook blijken uit het feit dat u het enige lid van Tennisvereniging Soest-Zuid bent waar een gezelligheidstoernooi naar vernoemd is.

2002-2022: Voorzitter belangenvereniging Herikeres in Markelo

Mijnheer Van den Hoek, ruim twintig jaar, va 2002 tot 2022, was u bestuurslid van belangenvereniging Herikeres, waarvan vijftien jaar als voorzitter. Mede door uw inspanningen heeft de Belangenvereniging veel bereikt bij de directie van Buitencentrum Hessenheem in Markelo. Zo hebben de ongeveer zeventig bewoners een persoonlijke gedoogbeschikking voor permanent wonen op het recreatiepark verworven. 

U wordt niet alleen gewaardeerd omdat u een uitstekend bestuurder bleek, maar ook omdat u altijd aanspreekbaar was. Bij uw afscheid in 2022 werd u - wederom - benoemd tot erelid.

2007-heden: voorzitter VvE Appartementencomplex Veenbesstraat

Sinds 2007 zet u zich in voor de Vereniging van Eigenaren van appartementencomplex Veenbesstraat Soest. U bent sinds 2007 voorzitter van de vergadering van de eigenaars en het aanspreekpunt voor de landelijke organisatie. 
Mij is verteld dat u dat doet met een enorme betrokkenheid, enthousiasme, geduld en inzet, en voor zowel de eigenaren als voor de huurders. U wordt omschreven als betrokken en sociaal maar rechtvaardig. Een enorme aanwinst voor de VvE, die ook nog eens te porren is voor diverse klussen aan het gebouw.

Mijnheer Van den Hoek, u zet zich al tientallen jaren vrijwillig in op verschillende terreinen van onze samenleving. U wordt ervaren als iemand waar je nooit tevergeefs een beroep op doet. Als er ergens problemen zijn, lost u het op. 

U hebt met uw vakkennis menig organisatie op het juiste spoor gezet en u bent nooit te beroerd om zelf de handen uit de mouwen te steken. En wat u allemaal voor uw familie en schoonfamilie hebt gedaan is niet vanzelfsprekend, maar echt heel bijzonder. U deed dat vanuit de goedheid van uw grote hart, zonder daar ooit iets voor terug te verwachten, en ik heb daarvoor veel respect. Vrijwilligers zoals u zijn onmisbaar in onze samenleving, mijnheer Van den Hoek.  

Het is mij daarom dan ook een eer en een genoegen u te kunnen berichten dat Zijne Majesteit de Koning heeft ingestemd met de voordracht u te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Graag reik ik namens de Koning de bijbehorende versierselen uit.

Van harte gefeliciteerd

Mijnheer Demage, u staat bekend als een zeer bescheiden man, die liefst op de achtergrond blijft. Maar ik wil u vandaag toch even in het zonnetje zetten. Al sinds u zich in 1987 in Soest vestigde, zet u zich breed en volstrekt belangeloos in als vrijwilliger in onze samenleving. Dat deed u in eerste instantie naast uw werk voor de Gemeente Gooische Meren - voorheen Naarden.

U zette zich ruimhartig in voor het gemeentelijke uitwisselingsprogramma met onze Poolse zusterstad Kozle, voor de scouting van de Hopman Masselman Groep en de Fakkeldraagsters. Onmetelijk veel uren heeft u zich ingezet om het leven van mensen met een beperking een beetje mooier te maken. Dat deed u bij de Prinses Máxima Manege bijvoorbeeld, en voor het Bentinck Fonds. Een speciaal plekje heeft de gehandicapte Roezbeh, die zich dankzij u al meer dan 25 jaar wekelijks kan verheugen op gezellige uitjes, en waardoor u zijn ouders ontzorgt.

1987-1991: Vrijwilliger bij de uitwisseling Soest-Kozle

Mijnheer Demage, in 1987 verhuisde u met uw gezin naar Soest. Onze gemeente heeft een bijzondere band met onze zustergemeente Kozle in Polen. 
Van 1987 tot 1991 hebt u zich actief ingezet voor het uitwisselingsprogramma met Kozle. Als vrijwilliger heeft u mede bijgedragen aan het succes ervan, mijnheer Demage. U was vooral begaan met de armoedebestrijding, en u heeft zich ingespannen om geld in te zamelen voor een gezinsvervangend tehuis in Polen.

1992-heden: Bentinck Fonds hulp bij zwemmen

Iedere zaterdagochtend zwemmen zo’n twintig tot dertig mensen met een beperking bij Optisport, in een extra verwarmd bad. Het is een van de activiteiten van het Bentinck Fonds, dat sportactiviteiten voor mensen met een beperking ondersteunt. Mensen met fysieke aandoeningen, een hersenbeschadiging, mensen die ledematen missen, of spastisch zijn, kunnen hier onder professionele begeleiding ontspannen in het water. 

U, mijnheer Demage, bent bij het Bentinck Fonds al meer dan dertig jaar een vaste factor. U zwemt hier al meer dan 25 jaar wekelijks met de gehandicapte Roezbeh – waarover straks meer - maar u doet zoveel meer dan dat. U vangt mensen op en loopt vele gaten dicht. U zorgt voor vervoer, helpt met omkleden en met het in het water tillen van de badgasten. Doordat u al zo lang meeloopt als vaste kracht, bent u een baken van vertrouwen voor deze kwetsbare groep. Het is dankzij dit vertrouwen dat mensen in beweging komen, hun conditie bijhouden en in contact met de buitenwereld komen. 

Het Bentinck Fonds is voor zijn werk afhankelijk van vrijwilligers, en de inzet van mensen zoals u is dan ook onontbeerlijk. Ik heb begrepen dat men zelfs vreest dat het zwemmen zonder u niet meer had bestaan. Het wordt dan ook bijzonder gewaardeerd wat u allemaal doet, mijnheer Demage.

1999-heden: hulp aan de gehandicapte Roezbeh Nedjabat en zijn ouders

Een bijzondere relatie heeft u opgebouwd met Roezbeh Nedjabat en zijn ouders. Roezbeh is geboren in een Iraanse gevangenis. Zijn ouders Parwin en Reza waren politiek vervolgden. Het gezin kwam naar Nederland, waar de jonge Roezbeh door ziekte in zijn puberteit chronisch hulpbehoevend werd. 

U ontmoette de zwaar gehandicapte tiener en zijn ouders in het zwembad tijdens uw vrijwilligerswerk voor het Bentinck Fonds, en de rest is geschiedenis. Al meer dan 25 jaar ontfermt u zich nu al over deze zwaar spastische jongeman. Bij het zwemmen, maar ook in zijn verdere leven. U ontzorgt zijn ouders door hem twee keer per week mee op sleeptouw te nemen, of het nu is voor een boottochtje, of een fietsrit op aangepaste fietsen door de bossen. Om een te ijsje eten, of een klein biertje te drinken. U zorgde er zelfs voor dat Parwin, Reza en Roezbeh als gezin op vakantie konden. 

Niets is u daarbij te veel moeite, heb ik me laten vertellen, mijnheer Demage. U hebt uw eigen auto aangepast zodat Roezbeh erin getild kan worden. U ritselde een extra paar sterke armen om Roezbeh samen de steile trap van de glijbaan van het zwembad op te tillen, zodat u met hem naar beneden kon roetsjen. Alles voor die vette glimlach. 
Ook heeft u bij de Prinses Máximamanege een speciaal huifbed geregeld, inclusief de financiering, waardoor Roezbeh, maar ook andere mensen met een beperking, tijdens het zogenoemde huifbed­paardrijden hun spieren kunnen laten ontspannen.

Mij is verteld dat de ouders u zeer dankbaar zijn, mijnheer Demage. Zij zijn ervan overtuigd dat Roezbehs leven zonder u lang niet zo mooi en rijk geweest zou zijn. 

2000-heden: Hulp bij Prinses Máxima Manege

Van de ene vrijwilligersactiviteit rolde u haast als vanzelf in de andere, mijnheer Demage. Bijna 25 jaar geleden raakte u betrokken bij de Prinses Máximamanege in Den Dolder, toen u een activiteit zocht voor Roezbeh. U werd al snel een belangrijke hulpkracht voor de manege: met technisch werk, schoonmaakwerk, hulp bij de verhuizing én met uw uitstekende vermogen om te netwerken. Dat laatste leidde tot grote jaarlijkse forse donaties voor de manege. 

De Prinses Máxima Manege is u erg dankbaar voor uw inzet voor het eerdergenoemde huifbed. Dat heeft sporten voor mensen met een beperking veel positiefs gebracht. In dit bed kunnen verlamde rijders liggen, maar ook rijders met zware spasmen. Door het ritme van het paard neutraliseert het spasme en ontspannen de spieren van de rijder. Het behoeft geen betoog hoe heilzaam dit is. U organiseerde ook trainingen, zodat alle manege-leden het huifbed in konden zetten. Aan uw glansrol als Sinterklaas heeft iedereen trouwens ook mooie herinneringen, mijnheer Demage.

Jaren negentig-heden: Hopman Masselman Groep en Fakkeldraagsters
Mijnheer Demage, doordat uw eigen kinderen destijds bij de scouting gingen, raakte u meer en meer betrokken bij de Hopman Masselman Groep en de Fakkeldraagsters. Het zit nou eenmaal in uw karakter om altijd te helpen waar dat kan. U leverde en levert nog steeds de nodige hand- en spandiensten. U verricht onderhoudswerk, zorgt voor vervoer, biedt hulp bij de Koningsmarkt - immers een groot evenement dat door scouting wordt georganiseerd - en draait uw hand niet om voor het bakken van een grote stapel pannenkoeken. Uw hulp wordt zeer gewaardeerd. 

Mijnheer Demage, u wordt een man met een hart van goud genoemd, een aanpakker en een verbinder. Een warme persoonlijkheid, bij wiens werk als vrijwilliger de mens altijd centraal staat. Daar zet u zich volledig en volledig onbezoldigd voor in. Bij u hoef je nooit aan te dringen op hulp. U bent direct enthousiast, ziet mogelijkheden waar een ander wellicht beren op de weg ziet, en regelt het gewoon, gebruikmakend van uw grote netwerk en uw gave om te verbinden. 

Vele duizenden uren hebt u zich onbezoldigd ingezet voor onze samenleving. Voor de scouting van de Hopman Masselman Groep en de Fakkeldraagsters, het uitwisselingsproject met Kozle, het Bentinck Fonds, de Prinses Máxima Manege en niet te vergeten de gehandicapte Roezbeh en zijn ouders. Dat deed u altijd met groot enthousiasme, een enorme betrokkenheid en doorzettingsvermogen. Altijd toegankelijk en zonder daarbij op de voorgrond te willen treden. Mijnheer Demage, vrijwilligers zoals u zijn misschien niet altijd zichtbaar, maar absoluut onmisbaar in onze samenleving. Ik heb daarvoor veel respect. 

Het is mij daarom dan ook een eer en een genoegen u te kunnen berichten dat Zijne Majesteit de Koning heeft ingestemd met de voordracht u te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Graag reik ik namens de Koning de bijbehorende versierselen uit.

Van harte gefeliciteerd!

Mijnheer Jos Sesink, mag ik u uitnodigen om naar voren te komen?

Mijnheer Sesink, ik kan u met een gerust hart omschrijven als een bezield muziekliefhebber, en als iemand die altijd oog heeft voor zijn medemens, en dan met name voor diegenen die wat extra steun en aandacht nodig hebben. Uw carrière kende een sociaal verloop, waarin ook ruimte was voor pleegkinderen in uw hart en in uw huis.

Daarnaast bent al meer dan veertig jaar verbonden aan ‘ons’ Soester Mannenkoor Apollo, waarvan meer dan dertig jaar als voorzitter. Met een enorme inzet, passie en bevlogenheid heeft u dit populaire koor naar grotere hoogte en muzikale successen gebracht. Dat deed u op de manier die u zo typeert: door met respect voor iedereen, alle neuzen dezelfde kant op te krijgen, en zo elkaar te inspireren om samen keihard te werken aan geweldige optredens in binnen- en buitenland. 

1973-2013: carrière KINABU en Leger des Heils

Tijdens uw carrière zette u zich in voor mensen die in de maatschappelijke omgeving een onderbedeelde rol hadden. 

Van 1973 tot 1990 werkte u bij KINABU, wat staat voor Kinderen Naar Buiten, een herstellingsoord voor kinderen die niet goed mee konden komen in de maatschappij. U staat daar bekend als iemand bij wie het herstel van de kinderen altijd op de eerste plaats kwam.

In 1990 ging u aan de slag bij het Leger des Heils. U bekleedde daar verschillende functies op diverse locaties. U werkte onder meer als adjunct-directeur in de kinderopvang, u runde een meidenhuis in Almere en u heeft dak- en thuislozen begeleid in Den Haag. Noemenswaardig in dit verband is beslist ook het Majoor Bosshardt Gala in 2008 waaraan u hebt bijgedragen. Dit was georganiseerd voor genodigden, maar ook voor dak- en thuislozen. Het was een geweldig succes. 

Zelf heeft u verdeeld over de jaren acht pleegkinderen in huis opgenomen. Een pleegkind uit Engeland heeft u zelfs drie jaar lang opgevangen, omdat de situatie thuis in Engeland daarom vroeg. 
Een zeer intensieve periode, maar waar u, naar ik heb begrepen, samen met uw echtgenote heel positief op terugkijkt. Op dit moment heeft u nog steeds de zorg voor een pleegkind, van 32, met man en twee kinderen. 

1993-heden: voorzitter Apollo

Mijnheer Sesink, meer dan 40 jaar geleden werd u lid van het Soester Mannenkoor Apollo. Ik heb mij laten vertellen dat het bestuur destijds al snel in de gaten had dat u niet alleen behoorlijk kon zingen, maar ook een geboren leider was. 

In maart 1993 werd u benoemd tot voorzitter van onze lokale trots. Daarmee nam u een pittige klus aan, heb ik gehoord, want het leiden van een koor van dergelijk hoog aanzien vraagt nogal wat. Als voorzitter stuurt u de vereniging aan, u bent eindverantwoordelijk voor het contactblad De Stemvork, u onderhoudt de contacten met derden, en onderhoudt en beheert de website. U was nauw betrokken bij de organisatie van de concertreizen naar binnen- en buitenland. Ook bent u lid van de muziekcommissie van het mannenkoor. En hoewel de pianist-dirigent de artistiek verantwoordelijke is, heeft u als voorzitter in de muzikale samenhang uiteraard intensief contact het hem. En dat alles doet u al meer dan dertig jaar.

We kunnen er kort over zijn, mijnheer Sesink: u wordt bij het Soester Mannenkoor op handen gedragen. Met name na uw pensionering hebt u ontelbare uren werk onbezoldigd in de vereniging gestoken. De leden zijn maar wat trots op u. Een voorzitter met digitale kennis, die niets te veel is. 
Eentje die zelfs een aantal jaren bij gebrek aan secretaris extra taken op zich neemt. U wordt een doorbijter genoemd, een man met altijd een broekzak vol verrassende ideeën.

U hebt het koor tot grotere hoogte gebracht door enerzijds het niveau van het koor te verhogen door professionalisering van de organisatie met de inhuur van een dirigent en een pianist. Anderzijds hebt u de kwaliteit en de intensiteit van de repetities structureel aangepakt. Het aantal leden blijft een punt van zorg, maar ook daar probeert u middels actieve ledenwerving een positieve invloed op uit te oefenen. 

Uw persoonlijke inzet is altijd het motiveren en enthousiasmeren van de leden van het koor geweest, zo is mij verteld. Het is uw kracht, uw gave zelfs, om mensen aan het koor te binden. Dat vergt tact en respect naar de leden toe, en dat, mijnheer Sesink, is iets waar u van nature sterk in bent.

De manier waarop u de koorleden weet te binden, komt tot stand door uw openheid, eerlijkheid, motivatie en respect voor de ander, is mij verteld. Belangrijke eigenschappen om zo'n hoeveelheid mensen te kunnen aansturen. En bij conflicten schijnt u op een humane manier in te grijpen om het conflict uit de weg te ruimen. Dat zijn mooie complimenten, mijnheer Sesink.

Muzikaal succes en Knollenkoor

Uw inzet is uiteraard gericht op het muzikaal excelleren van het koor, en succes was er de afgelopen decennia volop. U had een belangrijke rol bij de keuze van solisten. Een vaak moeizame en tijdrovende klus, maar eentje die u met verve volbracht. U wist lokale grootheden als Charles Gabriel - de Soester Pavarotti -, Mylou Mazali en Evelien Overtoom te strikken voor de nodige concerten, en in 2005 de solisten Jan Vayne en sopraan Petra Berger voor een concert in Geleen. 

Zo'n twaalf jaar geleden heeft u aan de wieg gestaan van de oprichting van het Soester Knollenkoor. Een koor binnen het mannenkoor dat het levenslied, meezingers, luisterliederen en Nederlandstalige zeemansliederen ten gehore brengt. Met dat koor wordt opgetreden in verzorgingstehuizen, op kerstmarkten en de jaarlijkse ambachtenmarkt in Soest. U bent zelf lid van dat koor vanaf het eerste uur. Het is een groot succes. Het koor brengt de bewoners van de zorginstellingen veel vreugde en herinneringen.

Bijzondere uitdagingen

Soms komen er bijzondere uitdagingen op uw pad. Een muzikale gildeavond door Apollo met Conny Vink als solist? Het is geen vanzelfsprekende combinatie, maar u zorgde ervoor dat het programma werkte. En kon er vervolgens getuige van zijn hoe het complete mannenkoor zingend aansloot op een polonaise door de zaal. 

Bij bijzondere vieringen, maar ook bij overlijden van een van de leden bent u het aanspreekpunt. Uw inzet wordt als inlevend ervaren, door zowel het koor als de familieleden. U weet de juiste toon én de juiste muziek te vinden, en dat wordt bijzonder gewaardeerd, mijnheer Sesink.

In 2022 had ik het genoegen namens de koning een erepenning uit te reiken voor het 100-jarig bestaan van Apollo. Ter gelegenheid van het eeuwfeest verscheen het jubileumboek ‘Honderd jaar zang en vriendschap’. U, mijnheer Sesink, hebt een grote rol gespeeld bij zowel de viering van het jubileum als in de totstandkoming van het jubileumboek. Uw inbreng wordt cruciaal genoemd. 

Mijnheer Sesink, mede dankzij uw toegewijde inspanningen en respectvolle inzet is het Soester Mannenkoor Apollo op de kaart gezet, binnen en buiten Soest. U bent niet alleen voorzitter, u bent zoveel meer. 

U wordt omschreven als de grote organisator, de meewerkend voorman, met een indrukwekkende feitenkennis en met wie het prettig samenwerken is en met inspirerende en verbindende energie. Maar vooral als een man met het hart op de goede plaats, met oog voor zijn omgeving en medemens en met ruimte in zijn hart en huis voor kinderen die dat nodig hebben.

U bent bescheiden, en dat siert u, want het gaat niet om u, maar om de koorleden en het koor zelf. Maar mijnheer Sesink, het mag echt weleens gezegd worden dat vrijwilligers zoals u, die zich geheel belangeloos inzetten om de wereld mooier en beter te maken, een factor van belang zijn in de Soester gemeenschap. Ik heb daarvoor veel respect. 

Het is mij daarom dan ook een eer en een genoegen u te kunnen berichten dat Zijne Majesteit de Koning heeft ingestemd met de voordracht u te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Graag reik ik namens de Koning de bijbehorende versierselen uit.

Van harte gefeliciteerd!